კარის ეკლესია
დადიანების სასახლე (XIX ს.) და კარის ეკლესია
თუ დაჟინებით დაავკირდებით, ფოტოს ცენტრისკენ მთის ფონზე უზარმაზარ ფრთოსანს შენიშნავთ... დიდებული სანახავი იყო ირაო მისი შესრულებით! =)
მანქანები დაბლა დავტოვეთ, მთის ძირში, და ფეხით გავაგრძელეთ გზა. აი, სულ დაბლა მოსჩანს მანქანები ხეებთან წერტილებივით. :)
პირველი გაჩერება. :D
აი, ეგაა "ერთი ლამაზი დღე მეგობრებთან ერთად"!.. :)
თან მთის ფერდობს მივუყვებოდი და თან ყვავილებისგან გვირგვინს ვიწნავდი. განა ყოველთვის ითქმის, ორი კურდღლის მდევარი ვერც ერთს ვერ დაიჭერსო. ;)
ეს ფოტო ჩემს ერთ-ერთ უსაყვარლეს სიმღერას მახსენებს "ქართული ხმების" კვარტეტის შესრულებით: "ყვავილების დედოფალა..." გზაში ვუსმენდით ამ სიმღერას და თან ვღიღინებდით. :)
გზად ცხენების რემაც შემოგვხვდა. ამოდენა სილამაზისგან სუნთქვა მეკვროდა! =)
უმეტესად სულ მე გავრბოდი წინ და ამის გამო ჩვენმა ბოსსმა კალია შემარქვა. :D არავითარი ხარაბუზა ან ჭრიჭინა!.. კალია! :D ისე, პაწაწუნა კალიებიც ბლომად იყვნენ ბალახებში. :D
რა ბედნიერება იყო, როცა ლომისის წმინდა გიორგის სალოცავი გამოჩნდა მთის კენწეროზე! =)
სალოცავის მოლოცვის შემდეგ ცოტათი დავისვენეთ მზის გულზე...
...და ცოტათი ვიხალისეთ კიდეც. :D აი შედეგიც!.. ფოტო: "შეიხი ცოლებითურთ და საჭურისი"... ანუ "მუროს ანგელოზები" :D
დაბლა უფრო სწრაფად ჩავდიოდით, მაგრამ შესვენებების გარეშე მაინც ვერა. :D
დაბლა ჩასვლისას პირველ ნიშთან რომ მივედით, უკვე კარგად ვიყავი დაბრაწული... მაისურის ფერი მედო ზურგზე. :D
ლომისის მოლოცვის შემდეგ არაგვის პირას მოვილხინეთ და თბილისისკენ მიმავალ გზაზე გადაღლილს უკვე გათიშულს ჩამეძინა მანქანაში. :D
მიყვარხარ ძლიერ, ძლიერ...
არ, ძლიერ,
* * *ჩემი სარკმელი მთვარით სავსეა
და მთვარის შუქზე წვაა წყეული.
ცაო, შენი ცა ჩარჩოს მსგავსია,
ხარ მინასავით შიგ ჩამსხვრეული...
ვგრძნობ, ყველაფერი მწუხრის ასლია,
იჭვს ეჭიდება სევდა სნეული,
ჩემს იასამანს გული წასვლია
და შენს წინ ჭკნება მისი სხეული...
რეტრო ოცნებას ყავლი გასვლია,
დევს მაგიდაზე რეტრო რვეული.
ო, ღმერთო ჩემო, რა სინაზეა -
რეტრო სიზმრებში მიმობნეული!
ჩემი სარკმელი მთვარით სავსეა...
